Το 122 μέτρων πλοίο κατηγορίας «Sen – Toku» ήταν από τα μεγαλύτερα μη πυρηνικά υποβρύχια που είχε κατασκευαστεί και άνηκε στην κλάση I-400, ήταν ίσως το πιο καινοτόμο της εποχής του, καθώς ήταν ικανό να πραγματοποιήσει μιάμιση φορά το γύρο του κόσμου χωρίς ανεφοδιασμό. 

Επιπλέον,έφερε και τρία μικρά βομβαρδιστικά Aichi M6 Seiran που εκτοξεύονταν με καταπέλτη και με τους πλωτήρες θα προσθαλασσώνονταν ξανά.

“Το Ι-400 και τα «αδελφάκια» του (Ι-401 και Ι-402) είχαν επινοηθεί από τον Ισορόκου Γιαμαμότο, τον Ιάπωνα ναύαρχο, ο οποίος ήταν ο εγκέφαλος της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ. Με τα συγκεκριμένα υποβρύχια μάλιστα, σκόπευε να επιτεθεί και σε μεγάλες παραθαλάσσιες πόλεις των ΗΠΑ αλλά και στην διώρυγα του Παναμά”, συμπλήρωσε ο Ντελγάδο.

Στο τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, οι ΗΠΑ αιχμαλώτισαν το Ι-400 μαζί με άλλα τέσσερα ιαπωνικά υποβρύχια και τα έφεραν στο Περλ Χάρμπορ για επιθεώρηση.

Η Σοβιετική Ένωση ζήτησε πρόσβαση στα υποβρύχια, σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.

Το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ όμως δεν ήθελε να πέσει μια τέτοια τεχνολογία στα χέρια των Σοβιετικών, γι’ αυτό αποφάσισε να τα βυθίσει, το 1946.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ