Φαίνεται πως η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει στη σύναψη «αποικιακής» σύμβασης για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα, η οποία θα είναι πενταετούς διάρκειας με απευθείας ανανέωσή της εάν δεν την καταγγείλει ένα ή δύο χρόνια πριν την λήξη της, μία μελλοντική ελληνική κυβέρνηση.

Πρόκειται για μία συμφωνία «αποικιακού» τύπου, η οποία μετατρέπει σε αμερικανικό έδαφος τις ελληνικές βάσεις και θα ρίχνει το «μπαλάκι» σε μελλοντικές κυβερνήσεις, αν «τολμάνε» να την καταγγείλουν.

Μία καταγγελία της σύμβασης επί της ουσίας θα σημάνει διάρρηξη των σχέσεων με ΗΠΑ. Έτσι θα φανεί…

Εμείς εργαλειοποιηθήκαμε από τις ΗΠΑ για να βελτιώσουν οι Αμερικανοί τις σχέσεις τους με την Γαλλία οι οποίες διαταράχθηκαν στο μέγιστο βαθμό με την συμφωνία AUKUS και την ακύρωση από τους Αυστραλούς, της συμφωνίας κατασκευής των δώδεκα υποβρυχίων από τη Naval Group.

Άρα μας χρωστάνε χάρη για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με την Γαλλία. Εμείς τους κάναμε χάρη και όχι το αντίστροφο (δηλαδή να μας επέτρεψαν την αγορά των Belharra για να γλιτώσουμε τις δικές τους ακατάλληλες για τις ελληνικές ανάγκες, φρεγάτες).

Η επ’ αόριστον ανανέωση αίρεται, εφόσον η συμφωνία καταγγελθεί από κάποια πλευρά – πιθανόν ένα ή δύο έτη νωρίτερα.

Από τους Αμερικανούς αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, οπότε μόνο η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να το κάνει στο μέλλον.

Θα τολμήσει όμως; Θα φανεί ως διάρρηξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Γιατί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύει την χώρα… εσαεί;

Και έστω, οι Αμερικανοί είναι φίλοι μας και σύμμαχοι κ.λ.π.

Ποια θα είναι τα ανταλλάγματα που θα πάρουμε για μία τέτοιου μεγέθους παραχώρηση;

Σε ανακοίνωσή του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απεκάλυψε τα περί επ’ αόριστης διάρκειας, στοιχείο που είχαν ζητήσει πάλι οι Αμερικανοί κατά την προηγούμενη ανανέωση της MDCA το 2019.

Όσον αφορά στις τοποθεσίες, η συμπερίληψη της Σκύρου μοιάζει πλέον αδύνατη, με τις δύο πλευρές να συμφωνούν στην προσθήκη γειτνιαζόντων χώρων στις υπάρχουσες τοποθεσίες: Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Στεφανοβίκειο.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ