Η METKA (όμιλος Μυτιληναίου) και η Νικ. Κιολεΐδης ΑΕΒΕ, είναι οι επικρατέστεροι για την ανάληψη του προγράμματος των 10.000 τροχοφόρων οχημάτων, βασικά του προγράμματος αντικατάστασης των τροχοφόρων οχημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, αναφέρουν κυβερνητικές πηγές. 

Με πιθανότερο το ενδεχόμενο να μοιραστεί το πρόγραμμα σε κατασκευή αμαξώματος στην πρώτη (ΜΕΤΚΑ) και στην συναρμολόγηση στην δεύτερη (Νικ. Κιολεΐδης ΑΕΒΕ) το όλο πρόγραμμα.

Είναι ένα πρόγραμμα που θα διαρκέσει περισσότερο από 15 χρόνια και θα αντικαταστήσει τον απαρχαιωμένο στόλο των θρυλικών Mercedes του Ελληνικού Στρατού, που αριθμούν πάνω από 10.000 οχήματα σε διάφορες παραλλαγές (5500 – 240GD και 4500 – 290GD).

Τα οχήματα αυτά έχουν φτάσει στο τέλος του χρόνου ζωής τους, ενώ δεν πληρούν κανένα από τα πρότυπα ασφαλείας και προστασίας του ΝΑΤΟ.

Δεν έχει αποφασιστεί ακόμα η εταιρεία κύρια ανάδοχος του προγράμματος και αν θα μοιραστεί μεταξύ εταιρειών Ευρώπης και ΗΠΑ.

Η απόφαση λήφθηκε σε κυβερνητική σύσκεψη που συμμετείχε και ο Γενικός Διευθυντής ΓΔΑΕΕ, αντιναύαρχος (Μ) ε.α. Αριστείδης Αλεξόπουλος.

Για την απουσία της ΕΛΒΟ από το πρόγραμμα η ίδια πηγή ανέφερε ότι «Πρέπει να αλλάξουν πολλά στην ΕΛΒΟ σε επίπεδο διοίκησης για να καταστεί δυνατή η συμμετοχή της στο πρόγραμμα. Για την ώρα δεν υπολογίζουμε την συμμετοχή της».

Αρχικά η ελληνική κυβέρνηση προσανατολίστηκε στην προμήθεια 5.000 οχημάτων τυπικής εκδόσεως “τζιπ” ωφέλιμου φορτίου 1/4 τόννου και 4.500 της μεγαλύτερης κατηγορίας, ωφέλιμου φορτίου 1 1/2 τόννου (η γνωστή “καναδέζα”).

Βασικά σήμερα το μοναδικό πρόγραμμα που υφίσταται τιτλοφορείται «Προμήθεια Οχήματος ΓΧ προς κάλυψη διακλαδικών απαιτήσεων» και το κόστος του ανέρχεται σε 550.000.000 ευρώ.

Η διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφίων προμηθευτών βρίσκεται σε εξέλιξη και συμπεριλαμβάνει κοινοπραξίες όπως των Ισπανών της Urovesa, Oshkosh Corporation (ΗΠΑ_, η Iveco Defense Vehicles, η Renault Trucks Defense, η Mercedes Benz Defence Vehicles, η ισραηλινή Plasan κλπ.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Στρατός Ξηράς παραλαμβάνει ήδη 1200 M1117 Guardian από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έναντι συμβολικού τιμήματος, επιτρέποντας την μετακύληση των VBL και Hummer σε ρόλους που σήμερα αναλαμβάνουν τα απαρχαιώμενα και αθωράκιστα τζιπ.

Πάντως και η ανάγκη σε φορτηγά οχήματα διαφόρων τύπων γίνεται ολοένα πιο πιεστική, καθώς ο στόλος των φορτηγών Steyr σειράς ΜΑΡΑΘΩΝ έχει γεράσει και μετά δυσκολίας καλύπτονται οι ανάγκες σε μεταφορές καυσίμων, πυρομαχικών κ.λ.π.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι τα φορτηγά Steyer άρχισαν να εντάσσονται σε υπηρεσία το 1977, ενώ τα τζιπ Mercedes μια δεκαετία αργότερα, το 1987.

Συνεπώς, τα φορτηγά είναι μεγαλύτερης ηλικίας και σαφώς περισσότερο καταπονημένα, ενώ διαδραματίζουν κρισιμότερο ρόλο στις ένοπλες δυνάμεις στηρίζοντας τη Διοικητική Μέριμνα σε όλες τις εκφάνσεις της.

Το Στάγιερ 680 Μ, γνωστό και ως «Στάγιερ Μαραθών», και τα νεότερα «αδελφάκια» του, όπως το 680 Μ3, γεννήθηκαν στην ίδια γραμμή παραγωγής η οποία έβγαλε και τα τζιπάκια «παντοδαπού εδάφους» Mercedes Benz GD 290 και αργότερα και τα Hummer HMMWV (4×4) 1114 GR του Ελληνικού Στρατού. Ξεκίνησαν να συναρμολογούνται κατά ολοένα και μεγαλύτερο μέρος στις εγκαταστάσεις της Σίνδου στη Θεσσαλονίκη το 1972, αρχικά από την εταιρεία Στάγιερ Ελλάς ΑΒΕ, που ήταν θυγατρική της αυστριακής Στάγιερ, και κατόπιν από την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, όταν το 1987 ο πλήρης έλεγχος του εργοστασίου πέρασε στο ελληνικό Δημόσιο.

Τα ελληνικά Στάγιερ υπηρέτησαν και στο εξωτερικό, όπως στη Βοσνία το 1996, καθώς και σε άλλες ειρηνευτικές αποστολές, όπως και σε κοινές ασκήσεις με συμμαχικές ένοπλες δυνάμεις.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ