Σε μία κρίσιμη κίνηση που θα πολλαπλασιάσει την αξιοπιστία και την επιχειρησιακή διαθεσιμότητα των ρωσικών SHORADS, Tor-M1 και OSA-AK (SA-10b) προχώρησε με καθυστέρηση δέκα ετών, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Σε μία κρίσιμη κίνηση που θα πολλαπλασιάσει την αξιοπιστία και την επιχειρησιακή διαθεσιμότητα των ρωσικών SHORADS, Tor-M1 και OSA-AK (SA-10b) προχώρησε με καθυστέρηση δέκα ετών, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Οπως αναφέρουν απόλυτα αξιόπιστες πηγές του ΓΕΣ, χθες υπεγράφη η περίφημη FOS (Follow-on-Support) για την υποστήριξη των ρωσικών SHORADS, μία διαδικασία που εκκρεμούσε δέκα χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας προμήθειας των Tor-M1 (Φεβρουάριος 1999).

Η συμφωνία υπογράφηκε στο στρατόπεδο του Αγίου Στεφάνου, παρουσία του Γενικού Διευθυντή της ROSOBORONEXPORT, Anatoly Isaykin, ο οποίος βρίσκεται αυτήν την εποχή στην Αθήνα για την κατάρτιση του τελικού κειμένου της κύριας σύμβασης για τα BMP-3HEL.

Είχε προηγηθεί ταξίδι στη Μόσχα του Β’ Υπαρχηγού του ΓΕΣ, αντιστράτηγου Λυμπέρη, προκειμένου να διευθετηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες της συμφωνίας. Με την υπογραφή της FOS, κλείνει μία σημαντική «πληγή» τόσο στο τομέα της διαθεσιμότητας των συστημάτων, όσο και στις σχέσεις Ελληνικού Στρατού και ρωσικής βιομηχανίας. Μέχρι σήμερα, κανείς δεν ήξερε ποιά διαδκασία πρέπει να ακολουθηθεί για την εξασφάλιση των απαιτούμενων ανταλλακτικών.

 

Για τα OSA-AK, κατέφευγαν στις «μάντρες» αμυντικού υλικού της ανατολικής Ευρώπης και αναγκαζόντουσαν να προμηθεύονται πολλές φορές «ιμιτασιόν» ανταλλακτικά με περιορισμένη διάρκεια ζωής για δε τα Tor-M1, απλώς δεν μπορούσαν να προμηθευτούν ανταλλακτικά γιατί το σύστημα είναι καινούριο και ανταλλακτικά διέθετε μόνο η Ρωσία, από την οποία δεν αγόραζαν!

Πάντως, χαρακτηριστικό της αξιοπιστίας των Tor-M1, ότι έστω και έτσι, η διαθεσιμότητά τους παρέμενε σε σχετικά υψηλά επίπεδα. Φυσικά όλη αυτή η απαράδεκτη κατάσταση διαιωνιζόταν και για λόγους συμφέροντος είτε των «μαντράδων» ανατολικής προέλευσης υλικού, είτε όσων είχαν γεωπολιτικό συμφέρον για την απαξίωση των ρωσικών SHORADS.

Ενδεικτικό των παραπάνω είναι ότι ένα πρόγραμμα περί τα 9 εκατ. ευρώ για εργασίες επάνω στο βλήμα του Tor-M1, βγήκε σε διαγωνισμό της NAMSA (!) δηλαδή του ΝΑΤΟϊκού οργανισμού υποστήριξης και προμήθειας συστημάτων! Έστω και αν παραμερίσουμε το γεγονός ότι ο κατασκευαστής δεν εγγυάται την λειτουργία του συστήματος αν τοποθετηθούν ανταλλακτικά τα οποία δεν είναι πιστοποιημένα από τον ίδιο (όπως κάνουν όλοι οι οίκοι Δύσης και Ανατολής), το ερώτημα είναι ποιά ΝΑΤΟϊκή χώρα διαθέτει το know-how για εργασίες συντήρησης-αναβάθμισης των Tor-M1;

Ολα αυτά που συνεχίζονταν επί χρόνια (χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ στα δυτικά συστήματα ακολουθούντο οι κανονικές διαδικασίες προμήθειας από τον κατασκευαστή των ανταλλακτικών, εργασιών κλπ στα ρωσικά παγίως «έβγαινε» διαγωνισμός ο οποίος πάντα κατέληγε άγονος και αδιέξοδος αφού οι Ρώσοι δεν συμμετείχαν) εν πάση περιπτώσει, τώρα τελειώνουν με την υπογραφή της FOS.

Πάντως θα πρέπει να επισημανθεί ότι και οι Ρώσοι καθυστέρησαν να προσαρμοστούν με τα ΝΑΤΟϊκά δεδομένα και ειδικά στο θέμα της κωδικοποίησης, price list κλπ. Αρκετά χρόνια μετά την προμήθεια των συστημάτων, περί το 2003, όταν αποκαταστάθηκε μία συνεχής και συνεπής επικοινωνία των δύο πλευρών και ανέλαβε την διαχείριση των προγραμμάτων η ROSOBORONEXPORT, ο κρατικός οργανισμός προώθησης εξαγωγών αμυντικού υλικού, άρχισαν να γίνονται κατανοητές οι ελληνικές θέσεις.

Μέχρι τότε οι Ρώσοι επέμεναν να εφαρμοστεί το παλαιό σοβιετικό σύστημα της αποστολής τεχνικών συμβούλων ως ομάδα υποστήριξης των συστημάτων, κάτι που δεν βέβαια δεν ήταν εφικτό. Η σταδιακή εγκατάλειψη από την πλευρά τους των παλαιών δογμάτων υποστήριξης των πωλήσεων αμυντικού υλικού λόγω της «τριβής» τους με τις ξένες αγορές, η δημιουργία θυγατρικής εταιρείας του κρατικού οργανισμού στην Αθήνα και όχι η απλή αντιπροσώπευση, είχαν ως αποτέλεσμα ήδη από το 2004 να αυξήσουν την ετοιμότητα υποστήριξης των ελληνικών συστήματων

Αυτή την στιγμή εκκρεμούν οι υπογραφές FOS για το Πολεμικό Ναυτικό (έχει δεσμευθεί ο Α/ΓΕΝ, αντιναύαρχος Γ.Καραμαλίκης, ότι τουλάχισοτν τα τρία, τα ρωσικής κατασκευής, ZUBR θα καταστούν επιχειρησιακά μέσα στο 2009, ενώ το τέταρτο, το ουκρανικό, θα χρησιμοποιηθεί για ανταλλακτικά) και την Πολεμική Αεροπορία για το πολύπαθο S-300 PMU1.

Tμήμα ειδήσεων www.defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ