Oι σοβαρές ελλείψεις των Ουκρανών σε οβίδες των 122mm και 152mm σε ολόκληρη την πρώτη γραμμή θα τους αναγκάσει να προχωρήσουν σε μαζική αναδιάταξη σε όλα τα μέτωπα και για τον σκοπό αυτόν δημιουργούν με εντατικούς ρυθμούς τρεις μεγάλες αμυντικές γραμμές σε Κίεβο-Τσερνίχιβ, Χάρκοβο και Οδησσό-Νικολάεφ.

Αυτό σημαίνει πως στο Ντόνμπας θα προχωρήσουν σύντομα σε μαζικές αποχωρήσεις καθώς ήδη πιέζονται πάρα πολύ στην Αβντίιβκα (θεωρείται χαμένη) στο Βούλενταρ (θα χτυπηθεί και από δεύτερη κατεύθυνση), στο Σεβέρσκ και στο Τσάσιβ Γιαρ (οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να αναπτύξουν το μέτωπο του Μπάκχμουτ σε μία βολική γι’ αυτούς τακτική κατάσταση).

Η Αβντίιβκα είναι το «κλειδί» καθώς από εκεί ξεκινούν πολλές πιθανές «διαδρομές» για τα ρωσικά στρατεύματα.

Χαμένα θεωρούν και τα λιγοστά εδάφη που είχαν ανακαταλάβει στην περιφέρεια της Χερσώνας. Πρόκειται για μία περιοχή μερικών δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων στο Ραμποτίνο.

Θα επιχειρήσουν να κρατήσουν τις δίδυμες πόλεις-φρούρια Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ στο Ντόνμπας που οχυρώνονται διαρκώς από το 2014 και λόγω της εγγύτητας με το Χάρκοβο.

Εάν πέσουν, το Χάρκοβο κινδυνεύει άμεσα από τα νότια.

Για τον ίδιο σκοπό θέλουν να κρατήσουν υπό τον έλεγχό τους και το Κουπιάνσκ, γιατί μετά ακολουθεί η Λίμαν και ανοίγει δίοδος για το Χάρκοβο.

Στο ΝΑΤΟ και στο Κίεβο είναι σίγουροι πως οι Ρώσοι θα επιχειρήσουν στο τέλος να καταλάβουν το Χάρκοβο παρά το μέγεθός του επειδή ο πληθυσμός του πλειοψηφικά είναι ρωσικής συνείδησης.

Υπενθυμίζεται ότι ο ρωσικός Στρατός προσπαθεί να δημιουργήσει μια «ψαλίδα» γύρω από το Χάρκοβο, επιτιθέμενος στην περιοχή Κράσνι Λίμαν νότια της δεύτερης σε πληθυσμό πόλης της Ουκρανίας, αλλά και κινούμενος βόρεια (μετά από 18 μήνες περίπου) του Χάρκοβου, προς το Σούμι, σε μία πραγματικά αιφνιδιαστική κίνηση.

Οι Ουκρανοί ετοιμάζονται να επιστρέψουν σε αυτό που ήξεραν να κάνουν καλύτερα, στις πολυεπίπεδες αμυντικές γραμμές που δεν θα τους κοστίσουν (θεωρητικά) τόσες απώλειες όσες τους κόστισε η ουκρανική αντεπίθεση.

Βέβαια, μπορεί οι Ουκρανοί να προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα αντίγραφο της περιβόητης γραμμής της γραμμής Σουροβίκιν, όμως οι Ρώσοι έχουν κάτι που δεν είχαν οι δυνάμεις του Κιέβου:

Ισχυρές αερομεταφερόμενες δυνάμεις που μπορούν να πραγματοποιήσουν κάθετη υπερκέραση και να περάσουν με ευκολία την αμυντική γραμμή, όπως είχαν κάνει στην αρχή του πολέμου, όταν μεταφέρθηκαν έξω από το Κίεβο.

Οι VDV δεν ηττήθηκαν απλώς αποσύρθηκαν σε μία κίνηση καλής θέλησης καθώς είχε επέλθει συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για να ικανοποιηθούν οι ρωσικές απαιτήσεις.

Μία συμφωνία που αθετήθηκε κατόπιν πιέσεων από την Δύση.

Η Δυτική Ομάδα στρατιών της Ρωσίας διαθέτει 5 Ταξιαρχίες VDV και μπορούν στην πράξη να αχρηστεύσουν κάθε αμυντική γραμμή.

Οι οχυρώσεις έχουν σημασία όταν δεν υπάρχουν ισχυρές αερομεταφερόμενες ταξιαρχίες. Εάν υπάρχουν τότε οι οχυρώσεις μεγάλου μήκους είναι άχρηστες.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ