Αντιτορπιλικό «ΠΙΝΔΟΣ»: Το σκάφος του Ελληνικού Ναυτικού που βύθισε το γερμανικό υποβρύχιο U-458

Το αντιτορπιλικό «ΠΙΝΔΟΣ», D-72, ήταν ένα σκάφος  συνοδείας κλάσης Hunt II που παραχωρήθηκε από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό στη διάρκεια του Β’ Π.Π. εξαιτίας των μεγάλων απωλειών που είχε το Ναυτικό κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής τον Απρίλιο του 1941.

Το αντιτορπιλικό «ΠΙΝΔΟΣ» ξεκίνησε να ναυπηγείται, κατά παραγγελία της αγγλικής κυβέρνησης το 1940, στα ναυπηγεία UK – Swan Hunter & Wiqhqm Richardson Ltd, Wallsend και καθελκύστηκε στις 5 Νοεμβρίου 1941 στο Νιούκασλ με το πλήρες όνομα “HMSBOLEBROKE” και ανήκε στην κλάση Type III Hunt.

Σύμφωνα με ειδική ελληνοβρετανική συνθήκη της κυβέρνησης Τσόρτσιλ και της ελληνικής κυβέρνησης Εμμανουήλ Τσουδερού, που υπογράφηκε στις 9 Μαρτίου του 1942, αποφασίστηκε η διάθεσή πολεμικών πλοίων στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό (ΕΒΝ) για την ενίσχυσή του στον διεξαγόμενο πόλεμο. Έτσι στις 3 Ιουνίου 1942 παραχωρήθηκε στο ΕΒΝ χωρίς να προλάβει να υπηρετήσει στο Βρετανικό Ναυτικό.

Την επομένη, 4 Ιουνίου του 1943, έγινε η ύψωση της ελληνικής σημαίας στον λιμένα Νιούκαστλ σε επίσημη τελετή παρουσία του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β΄ μετά του επιτελείου του. Το πλήρωμα του πλοίου αποτελούσε ομάδα αξιωματικών και ναυτών που είχαν έλθει από την Αλεξάνδρεια καθώς και Έλληνες υπήκοοι κάτοικοι στην Αγγλία. Κυβερνήτης του πλοίου ανέλαβε ο αντιπλοίαρχος Β.Ν. Βασίλειος Κύρης.

Μετά την ικανοποιητική ολοκλήρωση  των δοκιμών του κατευθύνθηκε στη ναυτική βάση του βρετανικού μητροπολιτικού Στόλου στο Σκάπα Φλόου όπου και παρέμεινε εκεί επί έξι εβδομάδες προκειμένου να ολοκληρωθεί η αναγκαία εξάσκηση του πληρώματος. Στη συνέχεια απέπλευσε ως μονάδα συνοδείας νηοπομπής και δια του περίπλου της Αφρικής συνδέθηκε με τον ελληνικό Στόλο στο Πορτ Σάιντ στις αρχές του 1943.

Πολεμική δράση

Το «ΠΙΝΔΟΣ» συμμετείχε σε ναυτικές επιχειρήσεις της Μεσογείου όταν με κυβερνήτη τον Δ. Φοίφα πήρε μέρος  στο ναυτικό αποκλεισμό της Τυνησίας, καθώς και στην μεγάλη συμμαχική απόβαση στη Σικελίας. Στις 8 Αυγούστου 1943 βύθισε, σε συνεργασία με το βρετανικό αντιτορπιλικό Easton και μετά από καταδίωξη και συνεχή ρίψη βομβών βυθού  το γερμανικό υποβρύχιο U-458 κατά τη διάρκεια αποστολής συνοδείας νηοπομπής από τη Μάλτα στις Συρακούσες. Από το υποβρύχιο σκοτώθηκαν 8 άτομα πλήρωμα και διασώθηκαν 39.

Στη συνέχεια έδρασε σε δύσκολες επιχειρήσεις στη θάλασσα της Δωδεκανήσου (Σεπτέμβριος – Νοέμβριος ΄43) συμμετέχοντας σε νηοπομπές από Πορτ Σάιντ προς Γιβραλτάρ.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας μαζί με τα υπόλοιπα πλοία της ίδιας κατηγορίας κατέπλευσε στα εθνικά χωρικά ύδατα συνεχίζοντας όμως να συμμετέχει ως μοναδικό πλοίο του 12ου στολίσκου στις συμμαχικές νηοπομπές μέχρι της σύναψης ανακωχής με τους Γερμανούς στις 8 Μαΐου του 1945. Έκτοτε συμμετείχε σε επιχειρήσεις του εμφυλίου και παρέμεινε σε ενέργεια μέχρι το 1950 όταν το Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό παρέλαβε τα νέα αμερικανικά αντιτορπιλικά τύπου ΛΕΩΝ.

Την εποχή εκείνη όλα τα πλοία κλάσης Χαντ (Hunt) τέθηκαν σε κατάσταση εφεδρείας και συντήρησης στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Τελικά στις 18 Δεκεμβρίου του 1959 επεστράφη στο Βρετανικό Ναυτικό. Ομοίου τύπου αδελφά πλοία τα οποία και παραχωρήθηκαν ομοίως στο ΕΒΝ ήταν τα Α/Τ «ΜΙΑΟΥΛΗΣ», «ΚΑΝΑΡΗΣ», «ΑΔΡΙΑ» και «ΑΣΤΙΓΞ».

Το μέγιστο εκτόπισμα του σκάφους ήταν 1037 τόνοι, μήκος 85,3 μέτρα, πλάτος 9,6 μέτρα και βύθισμα 3,6 μέτρα. Ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 29 κόμβων και ο οπλισμός του αποτελείτο από 2 δίδυμα πυροβόλα των 4’’ (102 χλστ.), 1 τετράκανο Pom-Pom των 40 χιλιοστών, 3 πυροβόλα 20 χιλιοστών και ένα διπλό τορπιλοσωλήνα των 21‘’ (533 χλστ.).