Εδώ και αρκετούς μήνες το φιλόδοξο σχέδιο του αγωγού EastMed βρίσκεται στο «πάγο» και συνήθως όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο «κάποιος δεν το θέλει αρκετά».

Στην περίπτωση αυτή ανάμεσα στις Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ φαίνεται πως είναι η ελληνική πλευρά που δεν ενδιαφέρεται για το κολοσσιαίο αυτό έργο, καθώς δεν υπάρχει (και μάλιστα κατά δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών) καμία διάθεση για πραγματική εκμετάλλευση του ελληνικού ενεργειακού πλούτου.

Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη προσανατολίζεται κυρίως στην «αγορά φθηνής ενέργειας» από τους άλλους και άρα στην εξάρτηση της χώρας από άλλους και όχι στην παραγωγή ενέργειας από φυσικό αέριο που θα σήμαινε και την στρατηγική αναβάθμιση της χώρας.

Στρατηγική αναβάθμισή έχουν οι χώρες οι οποίες δεν εξαρτώνται από τρίτους σε βασικούς τομείς από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωσή τους.

Χωρίς ενέργεια μία χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει.

Επί της ουσίας το νέο έτος θα αποφασιστεί αν το έργο θα υλοποιηθεί ή θα κριθεί μη βιώσιμο. Οι μελέτες που θα ολοκληρωθούν μέσα στον ερχόμενο χρόνο θα καθορίσουν και την τύχη του έργου και εκτιμάται ότι στο τέλος του 2022 θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις όπως αναφέρουν κυπριακές πηγές στον Φιλελεύθερο.

Ο αγωγός της Ανατολικής Μεσογείου EastMed ήταν στην ατζέντα και της τελευταίας συνόδου κορυφής που πραγματοποιήθηκε στην Ιερουσαλήμ με τη συμμετοχή του Προέδρου Αναστασιάδη και των πρωθυπουργών του Ισραήλ, Ναφτάλι Μπένετ και Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη.

Εντός του 2022 θα έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες τεχνικής σκοπιμότητας και οικονομικής βιωσιμότητας 

Τέλη του 2022 θα ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για τον αγωγό στη βάση των αποτελεσμάτων

Εάν οι ενδείξεις είναι θετικές τότε αρχές του 2023 θα αρχίσουν τα έργα κατασκευής, και αναμένεται ο αγωγός να τεθεί σε λειτουργία τέλη του 2025 

Σε διαφορετική περίπτωση, δηλαδή κριθεί πως δεν μπορεί να υλοποιηθεί τότε θα αναζητηθούν άλλες λύσεις. 

Φυσικά οι άλλες λύσεις θα ευνοούν την Τουρκία η οποία με μεγάλη ανακούφιση θα δει την Ελλάδα να συνεχίσει να παραμένει ο «φτωχός ενεργειακός συγγενής» και άρα ένας αντίπαλος που θα είναι βατό να αντιμετωπιστεί.

Μεταξύ των τριών εταίρων υπάρχουν αποκλείσεις σ’ ότι αφορά την κατασκευή τού εν λόγω έργου. Τόσο το Ισραήλ όσο και η Κύπρος υποστηρίζουν με θέρμη την κατασκευή ενός αγωγού που θα τους δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρουν φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. 

Η Ελλάδα δεν διαφωνεί επισήμως αλλά δεν βλέπει με την ίδια θέρμη το έργο και δείχνει να στηρίζει περισσότερο τη λύση Αιγύπτου!

Δηλαδή το φυσικό αέριο να διοχετεύεται προς αιγυπτιακές εγκαταστάσεις και απ’ εκεί να μεταφέρεται προς Ελλάδα και Ευρώπη. Εκτιμάται πως μέσω αυτής της οδού θα ξεπεραστούν και τα εμπόδια που εγείρει η Τουρκία στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Αιγύπτου.

Εν ολίγοις η Αθήνα θέλει να αποφύγει την σύγκρουση με την Άγκυρα όπως επίσης και να ανοίξει το ζήτημα οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην περιοχή που «καίει» στο Καστελόριζο.

Από τις συζητήσεις ανάμεσα στους τρεις ηγέτες αλλά και σε επίπεδο διπλωματών φαίνεται να ξεκαθαρίζει πως η κατασκευή αγωγού για μεταφορά φυσικού αερίου από την περιοχή προς την Τουρκία και απ’ εκεί προς την Ευρώπη, είναι εκτός συζήτησης.

Τόσο η Κύπρος όσο και το Ισραήλ συμφωνούν πως δεν μπορούν να δώσουν το δικαίωμα στην Τουρκία να ελέγχει τις δικές τους εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

Όμως και η Αίγυπτος, μία χώρα της οποίας η μισή κοινωνία είναι φίλα προσκείμενη προς την Μουουλμανική Αδελφότητα, μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ