Ιστορικά έχει αποδειχθεί αναφορικά με διακρατικές  συμφωνίες ή συνθήκες, ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Κοινώς υπάρχουν σημειώσεις, υποσημειώσεις, αστερίσκοι στο κάτω μέρος ή στο περιθώριο του κυρίως κειμένου που υπάρχουν οι καίριες προβλέψεις της συμφωνίας ή συνθήκης.

Η παραπάνω έκφραση, ίσως εμπεριέχει τη «λύση» στο πρόβλημα διευθέτησης της ΑΟΖ μας με την Τουρκία.

Παρακολουθώντας τις λεπτομέρειες των δύο συμφωνιών μας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με Ιταλία και Αίγυπτο, διαπιστώνουμε κάτι κοινό. Και στις δύο περιπτώσεις η ΑΟΖ καθορίστηκε με συντεταγμένες όπως ακριβώς προβλέπεται στο κυρίως κείμενο, πλην όμως υπάρχει ένα «παράθυρο» το οποίο ουσιαστικά καταργεί την οριοθέτηση με την αυστηρή έννοια της. Και εξηγώ:

Στην μεν περίπτωση οριοθέτησης της ΑΟΖ μας με την Ιταλία, δίνεται η δυνατότητα αλίευσης στα ιταλικά αλιευτικά σκάφη σε μερικά σημεία εντός της ελληνικής ΑΟΖ. Συνεπώς ναι μεν η ΑΟΖ μας έχει καθορισμένα όρια, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει σε κάποια σημεία αυτά που γράφονται στη συνθήκη, αφού επιτρέπει την οικονομική εκμετάλλευση των Ιταλών εντός της ΑΟΖ μας.

Στην περίπτωση οριοθέτησης της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, στο άρθρο 2 της «Συμφωνίας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των 2 κρατών» αναγράφεται:

«Σε περίπτωση που υπάρχουν φυσικοί πόροι, συμπεριλαμβανομένης της λεκάνης υδρογονανθράκων, οι οποίοι εκτείνονται από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ενός Μέρους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη του άλλου Μέρους, τα δύο Μέρη θα συνεργαστούν προκειμένου να επιτύχουν συμφωνία ως προς τους τρόπους εκμετάλλευσης αυτών των πόρων.

Δηλαδή ναι μεν η ΑΟΖ μας έχει καθορισμένα όρια, αλλά προκειμένου για  λεκάνη υδρογονανθράκων που θα υπάρχει στο δική μας ΑΟΖ θα έχει λόγο για τον τρόπο εκμετάλλευσης της και συνεπώς οικονομικό όφελος και η Αίγυπτος. Αυτό μου μοιάζει σαν το win-win των ΗΠΑ ή το kazan-kazan των Τούρκων.

Επίσης τι σημαίνει ο όρος «λεκάνη υδρογονανθράκων» και πως θα ερμηνευθεί, γεωλογικά ή πολιτικά; Για παράδειγμα κάλλιστα θα μπορούσε να ισχυριστεί η Αίγυπτος, υποθετικά μιλάμε, ότι ένα κοίτασμα υδρογονανθράκων που θα βρεθεί εντός ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης, ανήκει σε μία ευρύτερη λεκάνη υδρογονανθράκων και συνεπώς βάσει του άρθρου 2 που προαναφέραμε, έχει λόγο για τον τρόπο εκμετάλλευσης του και συνεπώς οικονομικό όφελος.

Επιπλέον η παρούσα συμφωνία συνιστά μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, αφού δεν περιλαμβάνει ανατολικότερα ου 28ου μεσημβρινού, καμία οριοθέτηση ΑΟΖ και συνεπώς δεν υφίσταται χάραξή της αναφορικά με την ανατολική Ρόδο και το σύμπλεγμα Καστελόριζου.

Επίσης γίνεται μνεία και πρόβλεψη για τυχόν  μελλοντική οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας και της  Αιγύπτου με τρίτο κράτος όπως πχ Τουρκία, Κύπρο, Λιβύη κλπ, ότι προτού καταλήξει σε τελική συμφωνία είτε η Ελλάδα, είτε η Αίγυπτος με το τρίτο κράτος θα ενημερώσουν και θα διαβουλευθούν η μία την άλλη.

Στα άρθρα 1(α), 1(δ) και 1(ε) αναγράφονται συγκεκριμένα  τα παρακάτω:

Άρθρο 1(α). «Με την παρούσα Συμφωνία ορίζεται μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή μεταξύ των δύο Μερών. Η ολοκλήρωση της οριοθέτησης θα λάβει χώρα, όπου αρμόζει, μέσω διαβουλεύσεων μεταξύ των δύο Μερών πέραν του σημείου (Α) και του σημείου (Ε) σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο»

Άρθρο 1(δ). «Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του σημείου (Α) μπορεί να αναθεωρηθούν προς τα Ανατολικά και του σημείου (Ε) προς τα Δυτικά, με συμφωνία μεταξύ των δύο Μερών σε περίπτωση μελλοντικής οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με άλλα ενδιαφερόμενα γειτονικά κράτη, υπό την προϋπόθεση ότι η αναθεώρηση περιορίζεται στην περίπτωση αυτή στο σημείο (Α) προεκτεινόμενο προς τα Ανατολικά και στο σημείο (Ε) προεκτεινόμενο προς τα Δυτικά.

Άρθρο 1(ε). «Μη θιγομένης της διάταξης του άρθρου 1(δ) εάν οποιοδήποτε από τα δύο Μέρη διεξάγει διαπραγματεύσεις με σκοπό την οριοθέτηση της Αποκλειστικής του Οικονομικής Ζώνης με άλλο κράτος που μοιράζεται με τα δύο Μέρη τις θαλάσσιες ζώνες τους, το Μέρος αυτό, προτού καταλήξει σε τελική συμφωνία με το τρίτο κράτος θα ενημερώσει και θα διαβουλευθεί με το άλλο Μέρος»

Ας έρθουμε τώρα στο θέμα της ΑΟΖ του Καστελόριζου  και της οριοθέτησής της με την Τουρκία, το οποίο αποτελεί και την «καυτή πατάτα»

Έχοντας ως δεδομένη την ανάλυση των δύο ανωτέρω συμφωνιών μας με Ιταλία και Αίγυπτο, θα μπορούσαμε να προβούμε σε οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Τουρκία, με τον όρο ότι σε περίπτωση ανεύρεσης υδρογονανθράκων προς εκμετάλλευση στην ΑΟΖ του ενός εκ των δύο, τότε να υπάρχει πρόβλεψη ότι  τα δύο κράτη θα συνεργαστούν, προκειμένου να επιτύχουν συμφωνία ως προς τους τρόπους εκμετάλλευσης αυτών των πόρων και συνεπώς να έχει η Τουρκία οικονομικό όφελος, κατά τα πρότυπα του άρθρο 2 της Συμφωνίας μας με την Αίγυπτο που αναλύσαμε παραπάνω;

Αυτό είναι ή δεν είναι η επιτομή του  win-win των ΗΠΑ ή το kazan-kazan των Τούρκων; Μία τέτοια εξέλιξη θα είχε την υποστήριξη της Γερμανίας, της ΕΕ αλλά και των ΗΠΑ.

Επίσης η μερική επήρεια των νησιών μας στη χάραξη της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, την οποία και  αποδεχθήκαμε, υπογράφοντας τη Συμφωνία μαζί της, αποτελεί ισχυρό όπλο και παρακαταθήκη για την Τουρκία, ακόμη και στην πολύ απίθανη για εμένα περίπτωση που η Τουρκία δεχθεί να πάει στη Χάγη προκειμένου να επιλύσει την διαφορά που έχουμε για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.

Τέλος η Ελληνική με την Κυπριακή ΑΟΖ γειτνιάζουν λόγω του συμπλέγματος των νήσων του Καστελόριζου. Με μειωμένη επήρεια του Καστελόριζου στην χάραξη της ΑΟΖ μας με την Τουρκία , η Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ δεν θα γειτνιάζουν, αφού θα υπάρχει μεταξύ τους η Τουρκική ΑΟΖ. Έτσι θα διακόπτεται και η θαλάσσια συνέχεια Ελλάδας και Κύπρου και συνεπώς το «Ενιαίο αμυντικό δόγμα» δεν θα υφίσταται. Ουσιαστικά θα μιλάμε για οριστική αποκοπή της Κύπρου από την Ελλάδα.

Τα παραπάνω όμως δεν λαμβάνουν υπόψη έναν κρίσιμο και αστάθμητο παράγοντα που ακούει στο όνομα Ερντογάν.

Ο Τούρκος Πρόεδρος έχει υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες της Τουρκίας και τις δικές του. Έτσι έχει δεσμευτεί έναντι φίλων και εχθρών του, εντός και εκτός κοινοβουλίου, ότι θα δημιουργήσει ξανά την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σε αυτό του το όραμα υποδαυλίζεται από τον γκρίζο λύκο Μπαχτσελί, από τον εγωισμό του να αποδείξει ότι είναι ανώτερος του Κεμάλ, αλλά και από τη συγκυρία οι ΗΠΑ στην παρούσα φάση να έχουν Πρόεδρο τον Τράμπ, ο οποίος θέλει να χρησιμοποιεί πρόθυμους proxies συμμάχους για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της χώρας του.

Η Τουρκία από την άλλη έχει δημιουργήσει τη δική της πολεμική βιομηχανία, έχει πληθυσμό 82 εκατομμύρια με νεανικό πληθυσμό σε μεγάλο ποσοστό, ενώ ο τουρκικός λαός είναι εξοικειωμένος με τη συμμετοχή του στρατού του σε πολεμικές επιχειρήσεις.

Ο Τούρκος Πρόεδρος αντιμετωπίζει επίσης δύο τεράστια εσωτερικά προβλήματα, της κάκιστης οικονομίας και του covid-19. Τι θα πράξει άραγε; Θα προσπαθήσει να ασχοληθεί τα σοβαρά εσωτερικά του προβλήματα, κερδίζοντας οικονομικά οφέλη από την οριοθέτηση της ΑΟΖ μαζί μας υιοθετώντας το win-win ή θα εξωτερικεύσει την εσωτερική κρίση που διέρχεται;Μάλλον το δεύτερο.

Εκτίμηση είναι ότι  Ελλάδα και Κύπρος θα γίνουν στο άμεσο μέλλον αποδέκτες της τουρκικής προκλητικότητας.

Πιθανότερες ημερομηνίες εκδήλωσης της τουρκικής επιθετικότητας σε βάρος του ελληνισμού είναι η 14η  και  η 30η Αυγούστου, οι οποίες ιστορικά συνδέονται με τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος μας.

Η 14η  Αυγούστου 1976 ήταν η ημέρα που ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις του Αττίλα 2 στην Κύπρο και η 30η Αυγούστου 1922 ήταν η ημέρα νίκης των Τούρκων εναντίον μας στην Μ. Ασία.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ