Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων της Γερμανίας αποφάσισε να επιβάλει προσωρινό μορατόριουμ στην πιστοποίηση του έργου Nord Stream 2 δείχνοντας έτσι πως η αποχώρηση της Άγκελα Μέρκελ από το πολιτικό σκηνικό αφήνει πίσω δύο «Γερμανίες».

Η μία, είναι αυτή που αναγνωρίζει μόνο το γεωπολιτικό της συμφέρον, είναι η Γερμανία της Άγκελα Μέρκελ και πριν από αυτήν των Γκέρχαρντ Σρέντερ και Χέλμουτ Κολ, που έκαναν την χώρα οικονομική υπερδύναμη.

Ειδικά στον Σρέντερ οφείλεται η διασύνδεση της Γερμανίας διαμέσου του Nor Stream I, με το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο που ανεξαρτητοποίησε την χώρα από τις ΗΠΑ και έδωσε ώθηση στη βιομηχανία της.

Η άλλη Γερμανία είναι αυτή που θέλει να «υπολογίζει» περισσότερο τα συμφέροντα υπερατλαντικών κέντρων εξουσίας και αναζητά λόγους για να μην επιτρέψει την λειτουργία του ρωσικού αγωγού.

Ερώτημα αποτελεί η στάση της μελλοντικής γερμανικής κυβέρνησης που ακόμα δεν έχει σχηματισθεί.

Θα ακολουθήσει τα «χνάρια» του Σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ;

Το Nord Stream II οι Αμερικανοί σίγουρα δεν θέλουν να τον δουν σε λειτουργία. Προσπαθούν να τον καθυστερήσουν όσο μπορούν περισσότερο με σκοπό στο μεταξύ να δημιουργηθεί κάποια κρίση, π.χ. Ουκρανία, που θα επιτρέψει την επιβολή νέων κυρώσεων στην Ρωσία και άρα την μη αδειοδότηση του ρωσικού αγωγού.

Το πρόβλημα είναι πως η ΕΕ δεν έχει περιθώρια για «πειράματα» σε μία εποχή ενεργειακής κρίσης και υψηλών τιμών στην ενέργεια, στο φυσικό αέριο, στα τρόφιμα, στις μεταφορές και γενικώς στα πάντα.

Η αγορά αντέδρασε αμέσως στην μη αδειοδότηση του αγωγού: Η τιμή για 1000 κυβικά μέτρα αερίου ξεπέρασε τα 1150 $.

Η Ευρώπη ενδιαφέρεται για την προμήθεια ρωσικών πρώτων υλών υψηλής ποιότητας, η οποία εξασφαλίζει σταθερά κέρδη για την Gazprom και της επιτρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της στην αγορά ενέργειας.

Οι σημερινές τιμές για το ρωσικό φυσικό αέριο καθορίστηκαν τον Οκτώβριο, όταν οι τιμές μειώθηκαν ελαφρά, ενώ και κατά τη διάρκεια του Νοεμβρίου οι τιμές φυσικού αερίου μειώθηκαν επίσης ελαφρά.

Σημειώστε ότι πριν από την αναστολή της πιστοποίησης του χειριστή του έργου Nord Stream 2 AG, οι τιμές του φυσικού αερίου ήταν περίπου στα 960 δολάρια και η είδηση ​​του μορατόριουμ τις έκανε να εκτιναχθούν στα 1.160 δολάρια.

Είναι πιθανό ότι, στο πλαίσιο των ειδήσεων για καθυστερήσεις στη διαδικασία, έγιναν έγκαιρες εικασίες ανταλλαγής. Την ίδια στιγμή, η κατάσταση κατέδειξε για άλλη μια φορά τη σημασία του ρωσικού αγωγού.

Τα ευρωπαϊκά αποθέματα ενδέχεται να χαθούν σε αυτά τα ανταγωνιστικά παιχνίδια, ενώ η περιοχή της Ασίας παραμένει ένας πολλά υποσχόμενος προορισμός για τη Ρωσία και το αέριό της όπως αναφέρει το defencenet.ru

Ο Igor Yushkov, ειδικός αναλυτής σχολίασε την κατάσταση:

«Το κόστος του φυσικού αερίου στο εγγύς μέλλον θα συνεχίσει να καθορίζεται άμεσα από τις πληροφορίες για την πιστοποίηση του Νord Stream II. Επιπλέον, τα αρνητικά δεδομένα για καθυστερήσεις στη διαδικασία επεξεργασίας και εξέτασης της αίτησης δεν θα είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης.

Οποιαδήποτε γραφειοκρατία θα διατηρήσει τις τιμές των πρώτων υλών στο ήδη υψηλό επίπεδο και με την αύξηση της ζήτησης τον ερχόμενο χειμώνα, το κόστος των ενεργειακών πόρων μπορεί να φτάσει τα 2,5 χιλιάδες δολάρια (!) ανά χίλια κυβικά μέτρα».

«Εάν αυτές οι τιμές διατηρούνταν τους επόμενους έξι μήνες, η Gazprom θα μπορούσε να κερδίσει επιπλέον 5 δισεκατομμύρια δολάρια και μισή απόσβεση των επενδύσεων που δαπανήθηκαν για την κατασκευή του αγωγού», δήλωσε ο Σεργκέι Πίκιν, Διευθυντής του Ταμείου Ενεργειακής Ανάπτυξης.

Είναι πιθανό οι καθυστερήσεις στην πιστοποίηση του έργου να διαρκέσουν μέχρι το καλοκαίρι του 2022, κάτι που δεν θα βελτιώσει την κατάσταση της ευρωπαϊκής αγοράς καυσίμων. 

Αυτός είναι ο λόγος για τις προσπάθειες των χωρών της ΕΕ ήδη αυτή τη στιγμή να συμφωνήσουν με τον ρωσικό ενεργειακό γίγαντα για αυξημένες προμήθειες καυσίμων.

Σύμφωνα με τη δήλωση του Σέρβου προέδρου Α. Βούτσιτς, η χώρα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί την προμήθεια 3 δισ. κυβικών μέτρων ρωσικού φυσικού αερίου ετησίως για 10 χρόνια!

Το λάθος της Γερμανίας είναι να εμπλέξει την Ουκρανία στη διαδικασία πιστοποίησης του Nord Stream 2, η οποία προφανώς δεν ενδιαφέρεται για την προώθηση του έργου.

Βέβαια, δεν είναι ακριβώς γερμανικό λάθος, είναι κάτι που έγινε λόγω των αμερικανικών πιέσεων, το ζήτημα είναι γιατί το Βερολίνο τις αποδέχτηκε.

Οι προσπάθειες του Κιέβου αποσκοπούν στο να επιστήσουν την προσοχή στην μη συμμόρφωση του έργου Nord Stream 2 με τις διατάξεις του Τρίτου Ενεργειακού Πακέτου της ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο μία εταιρεία δεν έχει το δικαίωμα να συνδυάζει ταυτόχρονα τις λειτουργίες παραγωγού και προμηθευτή. και πωλητή ενεργειακών πόρων.

«Ωστόσο, αυτή η κατάσταση είναι αρκετά λογική: Ο αγωγός σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για να εξάγει ρωσικούς ενεργειακούς πόρους στην Ευρώπη, επομένως, η απαίτηση να χωριστεί το έργο σε τρία μέρη, ίσως περιέχει γραφειοκρατικές υπερβολές», αναφέρει ο ειδικός της MK.

Η βασική προϋπόθεση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δικτύων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, την οποία τώρα πρέπει να εκπληρώσει η Gazprom, είναι η επανεγγραφή ορισμένων περιουσιακών στοιχείων σε μια θυγατρική εταιρεία, τη Nord Stream 2 AG. 

Υποτίθεται ότι θα γίνει ιδιοκτήτρια τμήματος του αγωγού φυσικού αερίου που διασχίζει τη Γερμανία.

Αυτό θα χωρίσει τους τρεις συνδέσμους: Προμήθεια, μεταφορά και συντήρηση, που θα επιτρέψουν στον αγωγό να λειτουργεί σύμφωνα με το Τρίτο Ενεργειακό Πακέτο της ΕΕ.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ