Ο πατέρας του “καμικάζι- θανάτου” Samy Amimour είχε πάει στη Συρία να τον βρει- Διαβάστε τι έγινε… (φωτό)

Πριν από ακριβώς ένα χρόνο, ο Μωχάμεντ Αμιμούρ, 67 ετών, είχε ταξιδέψει στη Συρία για να φέρει πίσω το γιό του που είχε μπει στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους.
Το ταξίδι του κράτησε τρεις εβδομάδες, σε μια θερμοκρασία 50 βαθμών. Γύρισε τσακισμένος, γιατί ο γιός του Samy Amimour, ο οποίος ταυτοποιήθηκε στις 16 Νοεμβρίου ως ένας από τους καμικάζι του Μπατακλάν, 27 ετών, δεν γύρισε πίσω.
Ο πατέρας δεν έχασε την επαφή με το παιδί του. Μιλούσαν τουλάχιστον μια φορά το μήνα μέσω Skype, αλλά ούτε ο ίδιος δεν μπορούσε να φανταστεί την επίδραση που είχε το Ισλαμικό Κράτος πάνω στο γιό του.
Ο πατέρας, Αλγερινής καταγωγής, πουλάει ρούχα στο προάστιο του Παρισιού Σεν Ντενί και είχε μιλήσει πριν από έναν χρόνο στην γαλλική εφημερίδα Le Monde. Eίχε δηλώσει τότε ότι ο γιός του μπορεί να σκοτώθηκε από τους στρατιώτες του Ασαντ αλλά ήξερε, επίσης, ότι αν επέστρεφε στη Γαλλία θα καταδικαζόταν. Πολλοί νεαροί Γάλλοι τζιχαντιστές είχαν καταδικαστεί μόλις επέστρεψαν στην πατρίδα τους.
Το σχέδιο του πατέρα ήταν απλό: να γλυτώσει το γιό του από τη Συρία και να επιστρέψει στην Αλγερία, εκεί που δεν θα διακινδύνευε ούτε το θάνατο ούτε τη φυλακή.
«Οι τύποι του Ισλαμικού Κράτους είναι πολύ οργανωμένοι. Χρησιμοποιούν κάρτες τηλεφώνου μόνο μια φορά. Δεν μπορείς ποτέ να τους ξανατηλεφωνήσεις», έλεγε.
Ο Μοχάμεντ δεν είχε προειδοποιήσει το γιό του ότι θα πάει στη Συρία να τον ψάξει. Οταν έφτασε στο σημείο Gaziantep, κοντά στα τουρκο-συριακά σύνορα, τότε του τηλεφώνησε. Ο νεαρός του έδωσε τα ονόματα των διακινητών. Μια εβδομάδα αργότερα, ο πατέρας βρισκόταν σε ένα λεωφορείο «με άντρες, γυναίκες, παιδιά, Ρώσους, ευρωπαίους, Αλγερινούς. Διασχίσαμε ένα ναρκοπέδιο μέσα στην έρημο», όπως δήλωσε.
Τελικά, 80 χιλιόμετρα βορειο-ανατολικά του Χαλεπιού, στο Minbej, είδε να ανεμίζει η σημαία του Ισλαμικού Κράτους. «Ηταν το πρώτο σημείο ελέγχου και το φύλαγε ένας άντρας με καλάσνικοφ. Οι συνοδοιπόροι μου χειροκρότησαν», θυμάται.
Οι οικογένειες εστάλησαν σε διαμερίσματα, οι άντρες μόνοι στο στρατόπεδο. «Μου πήραν το διαβατήριο. Οι νεόφερτοι τζιχαντιστές έγιναν δεκτοί από μια δεκαριά μουσάτους που φώναζαν “Allah Ouakbar !”. Εμένα με συνέχαιραν: «Παρά την ηλικία σου, ήρθες να πολεμήσεις», του έλεγαν.
Περιμένοντας να δει το γιό του, ο Μοχάμεντ περιμένει. Εχει πάθει τροφική δηλητηρίαση και δεν επιτρέπεται να καπνίσει. Μέσα στην πόλη, οι άντρες του Ισλαμικού Κράτους, πάνω σε ένα τζηπ 4χ4 και με τη σημαία, περιπολούν τους δρόμους την ώρα της προσευχής.
«Περίμενα να ανοίξει ένα ίντερνετ καφέ. Με φώναξαν και με ρώτησαν γιατί δεν πήγα στην προσευχή, με πήραν και με πήγαν μπροστά σε ένα τζαμί». Ηταν 29 Ιουνίου, η πρώτη ημέρα του ραμαζανιού, ημέρα κατά την οποία ο εμίρης Abou Bakr Al-Baghdadi ανακοίνωσε την ίδρυση του «Ισλαμικού Χαλιφάτου μεταξύ της Συρίας και του Ιράκ».
Εδώ είναι το σπίτι του καμικάζι, σε προάστιο του Παρισιού:
Ο Μοχάμεντ είδε το γιό του την επόμενη ημέρα. Είχε πατερίτσες, ερχόταν από την Ράκα, κεντρικό σημείο του Ισλαμικού Κράτους.
«Ηταν με έναν άλλο τύπο που δεν μας άφησε ποτέ μόνους. Ηταν πολύ ψυχρή η συνάντησή μας. Δεν με πήγε σπίτι του, ποτέ δεν μου είπε πώς τραυματίστηκε ούτε αν ήταν στη μάχη», λέει ο πατέρας.
Το βράδυ, ο Μοχάμεντ έδωσε στο γιό του ένα γράμμα από τη μητέρα του. «Είχα βάλει 100 ευρώ στο φάκελο. Πήγε να διαβάσει το γράμμα σε μια γωνία και μου επέστρεψε τα 100 ευρώ λέγοντας ότι δεν έχει ανάγκη τα χρήματα».
Εξουθενωμένος ψυχικά από αυτή την ψυχρή υποδοχή, ο πατέρας προσπάθησε να καταλάβει από τους συντρόφους του γιού του τι συμβαίνει. Του έδειξαν βίντεο να βασανίζουν ανθρώπους του προέδρου Ασαντ. «Ενας σύντροφος του γιού μου μου έδειξε να δολοφονούν ανθρώπους εν ψυχρώ. Είδα τρομακτικές εικόνες, έπαθα σοκ», διηγείται.
Οι πιο σκληροί, όπως δήλωσε ο πατέρας, είναι οι νεόφερτοι. Την επόμενη ημέρα, δύο Γάλλοι που είχαν γίνει τζιχαντιστές, του έδειξαν πώς εκτελούν τα καθήκοντα αστυνομικών του Ισλαμικού Κράτους μέσα στους δρόμους του Minbej.
«Δεν μιλάνε καλά αραβικά. Οι άνθρωποι εκεί λένε «αυτοί είναι λεγεωνάριοι και έρχονται να φέρουν το νόμο σε μας»».
Δύο ημέρες αργότερα, ο Μοχάμεντ ξαναπερνάει τα τουρκο-συριακά σύνορα χωρίς πρόβλημα. Ταξίδευε με μια Γαλλίδα, με πράσινα μάτια, από το Μονπελιέ της Γαλλίας, και με το μωρό της 6 μηνών. Ο σύζυγός της επρόκειται να κάνει μια επίθεση καμικάζι και εκείνη έδειχνε ευτυχισμένη.
Στην Κωνσταντινούπολη πήρε το αεροπλάνο για τη βόρεια Ευρώπη, χωρίς να τον σταματήσει κανείς. Αλλά το ταξίδι του δεν χρησίμευσε σε κάτι. Ο γιός του έμεινε στη Συρία και παντρεύτηκε. Ενα χρόνο αργότερα, γινόταν καμικάζι στο Μπατακλάν του Παρισιού.