Yπέρ των τουρκικών θέσεων για το Καστελόριζο άρθρο του Bloomberg Opinion.

Το άρθρο του ο Α. Κλουθ, αρθρογράφου του Bloomberg Opinion, και πρώην αρχισυντάκτης της γνωστής ιστοσελίδας Handelsblatt Global και αρθρογράφου του Economist προβάλει τις θέσεις της Άγκυρας για το Καστελόριζο.

 
Γράφει χαρακτηριστικά πως είναι μακριά από την ηπειρωτική Ελλάδα και κοντά στην Τουρκία, θέση  που αποτελεί βάση της τουρκικής προπαγάνδας. 

Για το συγκεκριμένο επιχείρημα αναφέρει ότι:

“το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα των ελληνοτουρκικών διενέξεων για τα νησιά” γράφει το άρθρο. 

Ο ίδιος δημοσιογράφος προφανώς με τουρκική “προτροπή” γράφει

“το Καστελόριζο ​​είναι ένα από τα μέρη που μπορεί να αποτελέσουν την κύρια αιτία πολέμου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Ένας πόλεμος μεταξύ τους θα ήταν εφικτός για το Καστελόριζο και την ΑΟΖ η οποία λέγεται ότι ανήκει σε αυτό.

Αυτό συμβαίνει επειδή κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, υπάρχει πολύ πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Γνωστό στους Τούρκους ως Meis, το νησί είναι ένα γοητευτικό μέρος που κατοικείται από μερικές εκατοντάδες ανθρώπους.

Το νησί ανήκε στους Βυζαντινούς, μετά στους Μαλτέζους, στη συνέχεια στους Οθωμανούς, 
αλλά στο τέλος δόθηκε το 1947 από τους νικητές του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα.

Αν κοιτάξουμε έναν χάρτη, θα δούμε ότι το Καστελόριζο είναι πολύ μακριά από την ηπειρωτική Ελλάδα και 
επίσης πολύ μακριά από τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου.

Είναι όμως κυριολεκτικά σε πολύ κοντινή απόσταση από την τουρκική ακτή.  

Δεν θα υπήρχε κανένα ζήτημα αν δεν ανακαλύπτονταν κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο.

Το ερώτημα τώρα αφορά το ποιος θα τρυπήσει σε αυτό το μέρος της θάλασσας, η Ελλάδα ή η Τουρκία;

Εδώ έρχεται το περίπλοκο διεθνές δίκαιο. Η Ελλάδα διεκδικεί πολλά από αυτά τα ύδατα, επικαλούμενη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία ισχύει από το 1994.

Οι Έλληνες, οι οποίοι έχουν υπογράψει την UNCLOS, υποστηρίζουν συνεπώς, ότι το μικρό απομακρυσμένο Καστελόριζο πρέπει να έχει 200 ναυτικά μίλια νότια ΑΟΖ, διαχωρίζοντας ταυτόχρονα την αποκλειστική οικονομική ζώνη που η Τουρκία επιθυμεί να ανακηρύξει.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι ικανοποιημένη με αυτήν την κατάσταση.

Ο χειρότερος δρόμος είναι αυτός που βρίσκεται τώρα στο επίκεντρο και αφορά ένα κυνικό παιχνίδι που μπορεί τελικά να οδηγήσει στην ωμή βία.
 

 Η Ελλάδα εντωμεταξύ πραγματοποίησε μια συμφωνία με την Αίγυπτο που έρχεται σε σύγκρουση με μια άλλη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.

Την ίδια στιγμή, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έστειλε, για άλλη μια φορά ένα ερευνητικό πλοίο συνοδευόμενο από φρεγάτες στα αμφισβητούμενα ύδατα.

Είναι δελεαστικό για την Ευρώπη απλώς να παρατάσσεται πίσω από την Ελλάδα, όπως παροτρύνει ο συνάδελφός μου Ferdinando Giugliano.

Στην άλλη πλευρά, ο Ερντογάν είναι στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντως αφού προκαλεί προβλήματα από τη Συρία και την Λιβύη έως το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ενώ έχει καταστρατηγήσει όλες τις ελευθερίες στο εσωτερικό της χώρας του.

Με βάση το πνεύμα της UNCLOS, η κατάργηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Τουρκίας σε τέτοιο βαθμό φαίνεται άδικη στο Καστελόριζο.
 

Για να αποφευχθεί ο πόλεμος, επομένως, η Δύση πρέπει να κάνει μια προσφορά στον Ερντογάν’

καταλήγει μεταξύ άλλων ο ίδιος.