Συνέχιση του πολέμου ζητούν εκατομμύρια πολίτες στην Ρωσία μέχρι ανάκτησης της Οδησσού, του Χαρκόβου και των βόρειων περιοχών στις περιφέρειες της Ζαπορίζια και της Χερσώνας  καθώς η πρόταση του Β.Πούτιν για αποχώρηση των Ουκρανών μόνο από το Ντονέτσκ έχει προκαλέσει μεγάλες εσωτερικές αντιδράσεις.

Οι εκκρεμότητες που αφήνει ανοιχτές η πρόταση Πούτιν είναι πολύ μεγάλες και δημιουργεί συνθήκες για έναν ακόμα πιο αιματηρό και καταστροφικό πόλεμο στο μέλλον.

Η προοπτική η Μόσχα να εγκαταλείψει την προσπάθεια κατάληψης της Οδησσού, του Χαρκόβου και του Ιζιούμ, πόλεις οι οποίες κατοικούνται κατά 80% από ρωσοφώνους δεν αρέσει καθόλου στους Ρώσους διότι θεωρούν πως έτσι χύθηκε τόσο ρωσικό αίμα για το τίποτα.

«Μέτα από όλη αυτή την αιματοχυσία θα εγκαταλειφθεί η προσπάθεια για την Οδησσό που είναι πιο ρωσική και από το Χάρκοβο», λένε πηγές από τη Μόσχα.

Ήδη δροσιά κατηγορούν τον Βλαντιμίρ Πούτιν ότι πρόκειται για πράξη το ίδιο λάθος έκανε το 2014.

Τότε είχε την ευκαιρία να «καθαρίσει» όλα τα ρωσόφωνα εδάφη χωρίς κόστος καθώς η Ουκρανία ήταν στρατιωτικά ανίσχυρη και δεν υπήρχαν οι οχυρώσεις του Ντόνμπας.

Συν τοις άλλοις οι ρωσόφωνοι ήταν έτοιμοι να εξεγερθούν και στο Χάρκοβο και στην Οδησσό.

Τώρα με την πρόταση αυτή επί της ουσίας μετατίθεται η πιθανότητα για έναν νέο μεγάλο πόλεμο στο μέλλον όπου το κόστος αίματος θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από ότι τώρα.

Στην παρούσα συγκυρία οι Ρώσοι κερδίζουν χωρίς να έχουν χρησιμοποιήσει το μέγιστο της ισχύς τους ενώ αντίθετα οι Ουκρανοί έχουν εξαντληθεί και χωρίς την αμερικανική βοήθεια δεν θα μπορούν να συνεχίσουν να αντιστέκονται.

Ακόμα και οι Ευρωπαίοι αν αγοράζουν αμερικανικά όπλα για λογαριασμό της Ουκρανίας θα πρέπει να μεταφέρουν το κόστος στις κοινωνίες τους οι οποίες βρίσκονται ήδη σε πολύ δυσχερή θέση και είναι ζήτημα χρόνου πότε θα αντιδράσουν και μάλιστα δυναμικά.

Άλλωστε οι Βρυξέλλες δεν θα μπορούν να… ακυρώνουν εκλογές συνεχώς όπως έκαναν στην Ρουμανία τον Νοέμβριο του 2024 ούτε να εμπλέκουν σε δικαστικές περιπέτειες τις αντιπολιτεύσεις που τις ενοχλούν.

Ο Β.Πούτιν δέχεται «πάγωμα» του μετώπου σε Ζαπορίζια και Χερσώνα.

Τι θα γίνει εκεί; Θα παραμείνουν τα ουκρανικά στρατεύματα στις βόρειες περιοχές;

Και οι 100.000 πρόσφυγες ρωσόφωνοι από εκεί τι θα απογίνουν;

Θα χάσουν τα σπίτια τους;

Και τι θα συμβεί με την ένταξη της Χερσώνας και της Ζαπορίζια στην Ρωσική Ομοσπονδία όπου όπως αναφέρεται ρητώς στο ρωσικό Σύνταγμα είναι πλέον εξολοκλήρου περιοχές της ρωσικές επικράτειας;

Εάν παραμείνουν οι Ουκρανοί εκεί τότε θα πρόκειται επισήμως (αφού έτσι λέει το Σύνταγμα) για ουκρανική κατοχή ρωσικού εδάφους!

Επίσης τίθεται σοβαρό ζήτημα ως προς την ανάκτηση του Χάρκοβου μίας κατεξοχήν ρωσικής πόλης και της Οδησσού που και αυτή είναι επίσης μία ιστορική ρωσική πόλη.

Μάλιστα το Χάρκοβο οι Ρώσοι το έχουν ανάγκη για να προστατευθεί το «μαλακό υπογάστριο» της χώρας από εισβολές όπως έγινε στο Κουρσκ αλλά και η Οδησσός είναι απαραίτητη για την Ρωσία για να κυριαρχήσει εξολοκλήρου στην βόρεια Μαύρη Θάλασσα και να ενοποιήσει όλα τα ρωσικά εδάφη μέχρι και την Υπερδνειστερία (και γιατί όχι ακόμα και την ρωσόφωνη Γκαγκαουζία όπου και εκεί οι πολίτες θέλουν να αποχωρήσουν από την Μολδαβία).

Με το να μην ζητάει αποχώρηση των ουκρανικών στρατευμάτων βόρεια του Δνείπερου, ο Β.Πούτιν δεν δημιουργεί μία μόνιμη λύση στο Ουκρανικό αλλά μεταθέτει το πρόβλημα για το μέλλον όταν και θα είναι πολύ δυσκολότερο για να λυθεί.

Μόνο από την Χερσώνα την ομώνυμη πρωτεύουσα της Περιφέρειας που ανακατέλαβαν οι Ουκρανοί τον Νοέμβριο του 2022, επί του Δνείπερου, έχουν προσφυγοποιηθεί 30.000 έως 40.000 ρωσόφωνοι  οι οποίοι διέφυγαν για να γλιτώσουν την εκδικητική μανία του Κιέβου.

Και οι οποίοι θεωρούν ότι από τις νυν προτάσεις της Μόσχας κινδυνεύουν να μην ξαναδούν ποτέ τα σπίτια τους.

Σημειώνεται ότι οι Ρώσοι ελέγχουν το 75% περίπου της Χερσώνας ποσοστό που βρίσκεται συνολικά νότια του Δνείπερου, αλλά όχι των πρωτεύουσα που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του Δνείπερου.

Αντιδράσεις υπάρχουν και για την εγκατάλειψη του Ιζιούμ που ελέγχεται από τους Ουκρανούς που βρίσκεται περίπου 120 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Χαρκόβου κοντά στον ποταμό Σιβερόσκι.

Είναι σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος, συνδέοντας το Χάρκοβο με την περιοχή του Ντονμπάς. με 80% ρωσόφωνους, πολλοί από τους οποίους εκτοπίστηκαν και υποφέρουν μετά την ανακατάληψη της πόλης από τους Ουκρανούς τον Οκτώβριο του 2022.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το ρωσικό σχέδιο που αποκάλυψε το pronews.gr στις 11/08 η Ρωσία απαιτεί την ολική αποχώρηση των Ουκρανών από το Ντονιέτσκ και το «πάγωμα» της σύγκρουσης σε Λουγκάνσκ (το κατέχει σχεδόν ολόκληρο και μαζί με το Ντονιέτσκ αποτελούν τα ιστορικά ρωσικά εδάφη του Ντονμπάς) και τα εδάφη των περιφερειών της Ζαπορίζια και της Χερσώνας που βρίσκονται νότια του Δνείπερου.

Η Μόσχα προσφέρει ως αντάλλαγμα αφενός την κατάπαυση του πυρός, όχι τον καθορισμό νέων συνόρων αλλά το «πάγωμα» του μετώπου» και αφετέρου την απομάκρυνση των ρωσικών δυνάμεων από τρεις περιοχές μέρος των οποίων κατέχουν τώρα:

Από το Χάρκοβο που ελέγχουν 400 τχλ., το Σούμι που ελέγχουν 800 τ.χλμ. και το Ντνίπρο που ελέγχουν 100 τ.χλμ.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως πολλοί στην Ρωσία θεωρούν ότι δεν πρέπει να επιστραφούν εδάφη της περιφέρειας Ντνίπρο (η οποία είναι και η «καρδιά» της ουκρανικής βιομηχανίας) καθώς και αυτή είναι εν πολλοίς ρωσόφωνη αλλά και σε ότι αφορά το Χάρκοβο θα πρέπει να δοθούν εξηγήσεις σχετικά με το Κουπιάνσκ το οποίο είναι έτοιμο να πέσει σε ρωσικά χέρια!

Από την άλλη η Μόσχα ζητά την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από τις περιοχές που ελέγχουν ακόμη στο Ντόνετσκ περί τα 6.300 τ.χλμ. από τα 26.517 τ.χλμ., που είναι συνολικά.

Ουσιαστικά το κρίσιμο κομμάτι των διαβουλεύσεων θα επικεντρωθεί σε αυτά τα κρίσιμα και για τις δύο πλευρές 6.300 τ.χλμ. Για το Λουγκάνσκ δεν υπάρχει ανάλογη απαίτηση καθώς αυτό ελέγχεται σχεδόν στο 99% απο τις ρωσικές δυνάμεις.

Από την άλλη πλευρά Ζελένσκι και λοιποί Ευρωπαίοι εμφανίζονται αδιάλλακτοι λέγοντας ότι θέμα πρώτιστης σημασία είναι η «εδαφική επικαιρότητα» της Ουκρανίας και η επίτευξη μόνιμης λύσης ενώ ο Πούτιν μιλά για «πάγωμα» του μετώπου και μόνο.

Βέβαια τέτοιες δηλώσεις που επανέλαβε και ο Γάλλος πρόεδρος πρόεδρος Ε.Μακρόν αγνοούν την κατάσταση επί του πεδίου και την ρεαλιστική προσέγγιση σε μια συμφωνία με τη Μόσχα.

Το πρόβλημα όμως είναι πως και η πρόταση Πούτιν δεν είναι τόσο ρεαλιστική αλλά για τους αντίθετους λόγους.

Αν διατηρηθεί το πρόβλημα και έχοντας επιτρέψει να υπάρχουν εγγυήσεις για την Ουκρανία, οι Δυτικοί επί της ουσίας θα έχουν βρεθεί έξω από την ρωσική «πόρτα».

Βέβαια ο ίδιος για αυτό τον λόγο ζήτησε την παρουσία και των Κινέζων.

Γιατί τους εμπιστεύεται και γιατί θεωρεί πως οι Δυτικοί δεν θα κάνουν ποτέ το λάθος να τους επιτεθούν.

Η ιστορία όμως έχει δείξει πως την Ευρώπη και πολύ συχνά και τις ΗΠΑ (κάποτε θα τελειώσει η προεδρία Τραμπ) τις κυβερνούν παρανοϊκοί και για να μην μπορούν να προχωρήσουν σε πραγματικά παράφρονες ενέργειες πρέπει τα ζητήματα του παρελθόντος να λύνονται σωστά.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ