Η Εθνοφρουρά της Κύπρου αυτοαφοπλίστηκε τα τελευταία 14 χρόνια αφού οι κυπριακές κυβερνήσεις θεωρούσαν πως η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελούσε “ασπίδα” για τις τουρκικές βλέψεις.

Αμ δε…

Αιφνιδιαστικά διακόπηεκ το “όνειρο” και η “αφασία” όταν η αποτυχία του Κρανς Μοντανά (2017) και η αιφνιδιαστική ενίσχυση των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ), με δυσανάλογο αριθμό αυτοκινούμενων πυροβόλων 155 χιλ. και σημαντικό αριθμό γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard 2A4, προκάλεσε μεγάλο προβληματισμό στα στρατιωτικά επιτελεία, για τις προθέσεις της Τουρκίας στην Κύπρο.

Η πολιτειακή ηγεσία είχε αντιληφθεί πλέον, ότι η παραγνώριση της αμυντικής επάρκειας της Δημοκρατίας έθετε σε αμφισβήτηση την κρατική ασφάλεια και προσέδιδε σημαντικό πλεονέκτημα στον κατοχικό αντίπαλο.

Η αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών τα επόμενα χρόνια –σε €97 εκατ. (2018) και €105 εκατ. (2019)– σηματοδοτούσε την ανησυχία της Κυβέρνησης για την αξιοπιστία της αποτρεπτικής ικανότητας της ΕΦ αλλά και για τις βαθύτερες επιπτώσεις της εξοπλιστικής αδράνειας στο Κυπριακό.

Η ενίσχυση του πυροβολικού της ΕΦ με δύο μοίρες 24 αυτοκινούμενων πυροβόλων 155 χιλ./52 διαμ. από την Σερβία τύπου Nora B-52 (2019-2020), η υπογραφή συμφωνίας με την γαλλική MBDA για αναβάθμιση των πυραύλων εδάφους επιφανείας Exocet MM-40 Block 2 σε επίπεδο Block 3 (βεληνεκές 180 χλμ.) και την απόκτηση νέων συστημάτων φορητών συστημάτων πυραύλων εδάφους-αέρος (ΜANPADS) τύπου Mistral 3.

Η επικέντρωση των εξοπλιστικών προσπαθειών του ΓΕΕΦ και του ΥΠΑΜ στην απόκτηση υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων και τεχνολογιών αιχμής, από μια διευρυμένη αγορά που περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Γαλλία, τη Σερβία, και άλλα ευρωπαϊκά κράτη είναι η μόνη λύση για να δημιουργηθεί εκ νέου μια αίσθηση αποτροπής κατά του “Ατίλλα”.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ