Ο Ερντογάν θέλει να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, διαγράφοντας εάν είναι δυνατόν πλήρως το κεμαλικό παρελθόν της Τουρκίας.

Τον ενδιαφέρει η υστεροφημία του να ξεπεράσει αυτή του Κεμάλ. Στην προσπάθειά του αυτή έχει ως χρηματικό σπόνσορα το Κατάρ και ως πηγή ανθρώπινου δυναμικού εκτός από τον στρατό του, τους μισθοφόρους του που προέρχονται από διάφορες μουσουλμανικές χώρες της Μ.Ανατολής και του Καυκάσου.

Την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επειδή οι καιροί έχουν αλλάξει, θέλει να την υλοποιήσει μέσω συμμαχιών ή εξαναγκασμού σε συμμαχία ή φιλανδοποίησης των χωρών της ΝΑ Μεσογείου και της Β.Αφρικής. Σε αυτό το πλαίσιο επιχείρησε την εισβολή στη Συρία και την κατάκτηση της επαρχίας Αφρίν και μέρους της επαρχίας Ιντίλμπ.

Στη συνέχεια εξανάγκασε την κυβέρνηση Σάρατζ να υπογράψει μαζί με την Τουρκία, προκειμένου να προσδώσει ένα επίπλαστο μανδύα φαινομενικής νομιμότητας, στις πειρατικές του ενέργειες εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ο Ερντογάν στο εσωτερικό της Τουρκίας, αναφορικά με τις προκλήσεις που προβαίνει σε  Ελλάδα και Κύπρο, έχει την πλήρη υποστήριξη των γκρίζων λύκων του Μπαχτσελί και της λύκαινας Ασκενέρ, αλλά και του CHP του Κιλιτζάρογλου. 

Την Παρασκευή η Ελλάδα και η Κύπρος σε τηλεδιάσκεψη θα θέσουν το θέμα της Τουρκικής παραβατικότητας στο Συμβούλιο Εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ, ενώ την ίδια ημέρα θα συναντηθούν ο Έλληνας και ο Αμερικανός ΥΠΕΞ στη Βιέννη για το ίδιο θέμα.

Ο απολογισμός των δύο παραπάνω ενεργειών δεν αναμένω να είναι επί της ουσίας και εννοώ στην πράξη, να ακουμπήσουν τον Ερντογάν, πέραν λεκτικών συμπερασμάτων και προειδοποιήσεων. Κάτι ανάλογο αναμένεται και από την επικείμενη επικοινωνία Μέρκελ-Ερντογάν. 

Ο λόγος που δεν αναμένω κάτι ουσιαστικό επί του πρακτέου εμπεριέχεται στην πολυφωνία της ΕΕ, γεγονός που  μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν αναμένεται ομοφωνία από πλευράς της. Επίσης οι ΗΠΑ δεν νομίζω ότι θα ασκήσουν κάποια ιδιαίτερη πίεση στον Ερντογάν, αλλά ούτε και η Γερμανία. Στην χειρότερη περίπτωση για τον Ερντογάν, θα έχουμε έναρξη συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με τον Τούρκο Πρόεδρο να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να τις τορπιλίσει. 

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η Ελληνοτουρκική κρίση δεν θα τερματιστεί γρήγορα, γιατί ακόμη και αν υπάρξει στρατιωτική απεμπλοκή τώρα και ξεκινήσουν οι συνομιλίες με την Τουρκία, τίποτε δεν αποκλείει ο Ερντογάν να διακόψει αυτές με οποιοδήποτε πρόσχημα και να οδηγήσει την κατάσταση πάλι σε νέα κλιμάκωση.

Όσο μάλιστα θα πλησιάζει η ημερομηνία των Αμερικανικών εκλογών, τόσο η πίεση από πλευράς Τουρκίας θα αυξάνει σε βάρος μας. Ο λόγος προφανής, αφού ακόμη και αν δεν επανεκλεγεί ο Τράμπ, ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος θα έχει να αντιμετωπίσει τετελεσμένα, τα οποία ο Ερντογάν θα έχει επιβάλλει σε βάρος μας.

Κλείνοντας θα λέγαμε ότι η περίοδος από τώρα μέχρι τις Αμερικανικές εκλογές απαιτεί διαρκή επαγρύπνηση, επικαιροποίηση και αναμόχλευση των στρατιωτικών μας σχεδίων, αλλά και προετοιμασία για την πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία και όχι μόνο, αφού η εκτίμηση είναι ότι τελικά θα πάμε σε κάτι πολύ σοβαρότερο με την Τουρκία, ακόμη και σε πολεμική αναμέτρηση.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ